„Op 23 juli 1974 in de eindfase van het militaire regime, werd hij naar zijn vaderland teruggeroepen en vormde in de morgenuren van de daaropvolgende dag een democratische regering. […] De rechtlijnigheid in zijn democratische en republikeinse principes, de door hem gepraktiseerde overtuiging van de verplichtende noodzaak van de éénwording van Europa, waarmee hij in de laatste novemberverkiezingen expliciet zijn politieke existentie volledig op het spel zette, bewijzen, dat hij één van de belangrijkste verpersoonlijkingen van de verwachtingen van Europa is.”